O mnie

Nie wiem skąd wzięła się u mnie fascynacja lataniem. Po prostu mam „To” odkąd tylko pamiętam. Lecący samolot, przelatujący ptak, albo sunący po nocnym niebie sztuczny satelita, to rzeczy, które zawsze potrafią przykuć moją uwagę. Pewnie częściowo „winowajcą” tego „stanu” jest położone niedaleko mojego rodzinnego domu lotnisko aeroklubowe i hałasujące kiedyś po całych dniach samoloty. Jako, że „Człowiek musi sobie od czasu do czasu polatać”, w moim przypadku nie skończyło się tylko na fascynacji. Najpierw były oczywiście modele, książki i czasopisma lotnicze, aż w końcu udało mi się uzyskać licencje szybowcową i samolotową. Polatałem sobie na przeloty szybowcowe, pokręciłem trochę akrobacji, holowałem szybowce, wywoziłem skoczków spadochronowych, szkoliłem nowych pilotów i robiłem jeszcze wiele innych rzeczy dozwolonych na szybowcach albo samolotach. Robię to nadal i mam zamiar kontynuować tak długo jak to tylko będzie możliwe…

A fotografia? Dla mnie to taka kapsuła czasu. Jesteś gdzieś, fotografujesz, a po jakimś czasie przeglądasz zdjęcia i znowu słyszysz ryk silnika, szum skrzydeł, czujesz zapach skoszonej trawy, spalonej nafty lotniczej… Cała sztuka zrobienia dobrego zdjęcia lotniczego polega na tym, żeby oglądający je ludzie poczuli to samo, co Ty. Póki co, tej sztuki dopiero się uczę…