O mnie

Z fotografowaniem lotnictwa wiąże się podziw dla dzieła rąk ludzkich, czasem niedowierzanie, że coś działa tak jak działa a głównie podpatrywanie techniki, nie tylko lotniczej ale i fotograficznej na zasadzie oglądania programów w rodzaju „how it is made”. Z tą zasadniczą różnicą, że czasem można tej techniki dotknąć i posmakować. Czynne uprawianie lotnictwa to niestety niespełnione marzenie, ale fotografia skutecznie mnie do niego przybliża. Tak się składa, że połowa członków SPFL ma tak samo, więc mam poczucie, że jestem we właściwym towarzystwie.

Jak wspomniałem, fascynuje mnie także sama technika fotograficzna, która w przypadku fotografii lotniczej bywa dosyć zaawansowana. Dla osoby, która zaczynała od czystej mechaniki (Smena, Lubitel, Zenit i perełka, niestety podtopiona na Mazurach – Praktica MTL 5B), uparcie trwała przy analogu w postaci Nikona F80, późne przejście na cyfrę to przemyślana sprawa. Po prostu należało doczekać do formatu FX w rozsądnej cenie. I tu ciekawostka, po latach używania fotografii cyfrowej jej niezaprzeczalne zalety, szczególnie nieograniczone możliwości postprodukcji, także w kontekście wpływu sztucznej inteligencji na fotografię, z którą nie sposób konkurować, skłoniły mnie do powrotu do korzeni. Chciałbym częściowo wrócić do fotografii analogowej, do tej dzikiej radości z uzyskania w miarę poprawnego ujęcia dosyć prymitywnym sprzętem. Zobaczymy co z tego wyniknie.

Szybki autofokus, ostra i niestety bardzo długa optyka to podstawa w fotografii lotniczej, o ile… nie należy się do SPFL. Nie przeliczyłem się mając nadzieję na wspólne wypady, podczas których w sposób zorganizowany podejdzie się bliżej pasa startowego. Wtedy i 200 mm wystarczy. Nie przeliczyłem się w kwestii wspólnych wyjazdów na pokazy na całym świecie (dosłownie) lub choćby wspólne wejścia do baz lotniczych nie wspominając o praktycznych radach w kwestii obróbki zdjęć. Zapraszam do obejrzenia portfolio.