Wydruki wielkoformatowe

[Nowiutki]

Ja to ja, tak Sławku...chyba sobie jednak rozszerzę Nicka i wreszcie jakiś avatar zrobię:)

[Złoty]

Hej, Nowy i od razu pyta... no cóż - wybaczcie:)))

Poproszony (ku mojemu bezgranicznemu i szczeremu zaskoczeniu) o udostępnienie plików do wydruku zdjęć (format B1 ok. 100cm/70cm) stanąłem przed nowym dla mnie tematem. Ów Ktoś poprosił o pliki w rozdzielczości 600dpi i boku 3000 pix. Nie bardzo wiem, jak z tą rozdzielczością - przy otwarciu pliku w CNX2 mam domyślną 300dpi - czy mogę to bezkarnie powiększyć.? Na co jeszcze szczególnie zwrócić uwagę? Ziarno/szumy? Jak mocno wyostrzać? Wszystkie rady w cenie
Dzięki!

[Robteek]

Nurek i Złoty, ja mam dość spore doświadczenie w wydrukach wielkoformatowych.
Tak też jak chcecie to Wam odpiszę jak do tematu podejść.
Tylko, że po 22.00 bo wcześniej nie dam rady.

[Złoty]

Jasne że chcę O dowolnej porze, thx!

[volt]

Również chętnie poczytam Od dłuższego czasu noszę się z zamiarem upiększenia ścian.

[Robteek]

No to napiszę Wam jak do tego tematu należy podejść.

1 –Wybierasz drukarnię, która Tobie pasuje cenowo
2 – Idziesz, jedziesz na miejsce i oglądasz ich prace
3- Ustalasz technikę wydruku ( 100/100 że to będzie technika solventowa, wybór polega na ustaleniu
rozdzielczości  takiej  by uzyskać np. żyletkę lub inny satysfakcjonujący Ciebie efekt dokładności )
4 –USTALASZ FORMAT PLIKU W JAKIM MASZ PRZYGOTOWAĆ MATERIAŁ !!!!!!!!!!!
5-Przygotowujesz prace zawsze w gamie kolorystycznej CMYK, żadnej innej , oddajesz , odbierasz, płacisz i się cieszysz lub nie.

I PAMIĘTAJCIE, NIGDY W ODWROTNEJ KOLEJNOŚCI CHYBA, ŻE SĄ TO POWTÓRKI W TEJ SAMEJ FIRMIE.

A teraz w skrócie, dlaczego tak, bez wdawania się w rozwijanie tematu.

Solvent-( druk cyfrowy o wysokiej rozdzielczości , techniką atramentową, tuszową oparty
na podstawowej składni kolorów CMYK  C- cyan,  M-magenta,  Y – yellow, K –black ( kobalt )
Jest to obecnie chyba najbardziej popularna technika wydruków wielkoformatowych, stosowana na rynku. Jednak są odmiany tej techniki tak naprawdę uzależnione od maszyny jaką firma dysponuje.
Solvent  twardy – gdzie uzyskuje się rozdzielczości do 360 dpi lub przy lepszej maszynie 720 dpi.
Solvent precyzyjny – do 1440 dpi
Pomijam inne odmiany techniczne i to, że istnieje możliwość wydruków UV które prawie niczego się nie boją i są długowieczne a polegające na dodatkowym wygrzaniu ( utwardzeniu)  tuszu w promieniach UV. Ale jeśli mają takie maszyny to można sobie tego życzyć. Wydruki zawsze na białym papierze. Ostatnio pokazały się maszyny z dodatkowym kolorem białym, do druku na ciemnych papierach ale to ekstrema i bardzo droga zabawa.
Dlaczego  w tej kolejności jaką podałem? . Otóż jak wiecie są firmy i firmy i są maszyny i maszyny.        Z mojego doświadczenia wynika, że co firma to inaczej drukuje. To sprawa sprzętu, tuszy no i przede wszystkim operatorów tych maszyn.
Musicie też pamiętać, że druk solventowy ma wiele wad związanych z uzyskaniem odpowiedniej tonacji kolorów. Na ten przykład ostry pomarańczowy nigdy się nie uda ( to już klasyk )
Tak też przygotowując materiał do wydruku najlepiej jest unikać mocnego pomarańczu , zielonego czy niebieskiego jako koloru dominującego w pracy, bo efekt może być mizerny.
Jeśli chodzi o formaty plików.
Pamiętajcie, że jedynymi odpowiednimi i dostępnymi ogólnie programami nadającymi się do takich przygotowań są Photoshop lub Adobe Ilustrator.  Przy pozostałych nikt wam nie zapewni  odpowiedniej jakości.  A już  skąp likowane wstawki z Corela to masakra. Teksty można robić na Corelu ale trzeba Trzcionki krzywić i poprzez EPS przenosić do Adobe. To ma związek z programami do obsługi maszyn drukujących gdzie co producent to inne profile sprzętowe. I po prostu wydruki się sypią ( mają wady )
Tak też fachowiec poprosi do takiego wydruku o format EPS , TIFF lub PDF drukarski. Czyli o pliki edytowalne w oryginałach,  w innych aplikacjach graficznych z tą samą tonacją kolorystyczną.
Nie używa się formatów JPEG chyba, że przy prostych wydrukach.
Otóż chodzi tu o możliwość selektywnej kalibracji  kolorów już na komputerach w drukarni i selektywne nasycanie lub osłabianie poszczególnych składników CMYK. Tak by efekt był odpowiedni.
Przy JPEG takich możliwości nie ma.
Należy również pamiętać, że to co macie na komputerze  dobrze skalibrowanym w druku zawsze wyjdzie ciemniejsze  w okolicach 10 do 15 %.
Co do rozdzielczości to w zależności od potrzeb ale uważam, że przy formatach 100cm na 150 cm
300 dpi jest w zupełności wystarczające. Ale tu też jest haczyk. Możliwość uzyskania rozdzielczości jest uzależniona od maszyny i nie każdy chce drukować duży format na 300 dpi, pominę większe. Po prostu komputery i oprogramowanie często nie daje rady.
Ja reklamy 100 cm na 200 drukuję na 150 dpi i z odległości metra do dwóch jest ok.         
No nie wiem co jeszcze mogę napisać, trochę chaotycznie to wyszło ale o tym mogę godzinami i bez końca.
Jeśli pomogłem to się cieszę a jeśli jeszcze macie pytania to pytajcie.

[Spad]

Mnie pomogłeś, dzięki

[Robteek]

Jeszcze coś dopiszę tylko dajcie chwilkę

[Robteek]

Przygotowanie formatu o większej rozdzielczości niż oryginał.
Zawsze powinno się robić tak, najpierw kopiujesz obraz oryginalny na nową rozdzielczość , rozciągasz , docinasz itd.
A dopiero potem kombinujesz z obróbką.
Robi się tak dlatego, że powiększenie rozdzielczości nie powoduje wyostrzenia obrazu tylko zwiększenie np. z 10 plamek (pixeli) tej samej tonacji na 20 pixeli. I tu można się zdziwić,   patrz Robteek  ,    że jeśli w tych przykładowych 10 plamkach 1/3 jest np bardzo jasna z prawej, 1/3 środka bardzo ciemna a pozostałe znowu jasne to program wyselekcjonuje różnice barwne i je uwypukli no i można się dopracować nieproszonych efektów, kaszy itp.

[nurek]

Hej dzięki za głos fachmana w sprawie. trochęmi rozjaśniło.
Na mojej ścianie już wisi mega wydruk. Robiłem plot na papierze foto. Efekt jest zajebszczański, choćmyślęże 300dpi na ścianie to przesada, bo i tak ogląda sięz daleka.
Z dużymi wydrukami jest jeden zasadniczy problem. Jak nie macie za duzo m2 ścian, to powiesicie jedną, moze max ze trzy prace. A reszta?
:-)

[kifcio]

podziękował za fachową pomoc
 
proponuję żeby zrobić z tego jakiś tutek i przykleić w dziale 
o ile autor wyrazi zgodę

[volt]

Bardzo pomocna sprawa. Dzięki wielkie Robteek

[Jamal]

CO to są Trzcionki??

Dobry opis!

[Skibek]

5-Przygotowujesz prace zawsze w gamie kolorystycznej CMYK, żadnej innej , oddajesz , odbierasz, płacisz i się cieszysz lub nie.

I tu bym się do końca nie zgodził

Jakieś 4 lata pracowałem na ploterku solventowym i zaobserwowałem kilka ciekawostek.
Pierwszy ploter na jakim pracowałem (Roland SP-540) drukował z CMYKa, ale jeżeli chodzi o pliki bitmapowe (JPG, TIFF) to zauważyłem, że lepiej drukował z plików RGB. Kolory były lepiej nasycone i bliższe temu, co widziałem na monitorze. Dziwna sprawa, bo teoretycznie powinien je kaszanić. Jeżeli chodzi o wektory (np. PDF, EPS) to już musiał być CMYK, bo kolory wychodziły z d...y.
Ostatni rok pracowałem już na Rolandzie XJ-740 i tu był już zupełnie inny RIP i profile pod konkretne media i rozdzielczości. Ploterek był sześciokolorowy (CMYKLCLM), czyli z dodatkowymi atramentami light cyan i light magenta, dzięki którym można było uzyskać łagodniejsze przejścia tonalne i dokładniej odwzorować kolory. Tu czasem RGB, a czasem CMYKowy plik lepiej się drukował. Wszystko zależało od konwersji RGB do CMYK (bo nasze zdjęcia pierwotnie są zapisane w RGB). Warto zrobić kilka plików z różnymi profilami CMYK osadzonymi z poziomu Photoshopa.

Oke... A teraz przejdę do rozdzielczości.
Oko ludzkie w normalnych warunkach jest "oszukiwane" już w rozdzielczości 300ppi i czy wydruk jest w 300, czy 600ppi to naszemu oku jest wszystko jedno. Oczywiście wprawny grafik/operator DTP/drukarz zauważy różnicę nawet 50ppi, ale to sa zboczeńczy i nie biorę ich pod uwagę.

Co do samego druku, to jest taka zasada, że nie powinno się oglądać wydruków z odległości mniejszej niż przekątna tego wydruku i z tej minimalnej odległości nie powinno być widać pikseli.
Gdzieś miałem kalkulator rozdzielczości pliku w zależności do jego wiekości metrycznej. Jak ktoś będzie chciał to poszukam.
Nie ma też co sztucznie podciągać drastycznie rozdziałki, bo tylko rozmażemy zdjęcie. Np. z 72dpi zrobimy 300dpi, to jakości i tak nie poprawimy (z bliska nie będzie widać pikseli, ale obraz będzie się wydawał nieostry).

Z doświadczenia:
wydruk 35X25cm - plik 300dpi
wydruk 50X35cm - plik 200-250dpi wystarcza.
wydruk 70X50cm - plik 150-200dpi wystarcza.
wydruk 100X70cm - plik 120-150dpi wystarcza.
wydruk 140X100cm - plik 100dpi wystarcza.
wydruki wielkoformatowe (np. billboard 504x238cm) - pliki 20-50dpi wystarczają z palcem w...

Pliki TIFF są chyba najbardziej optymalne. JPG są mniejsze, ale mogą "przemycić" różne artefakty na zdjęciach z dużą ilośćią szczegółów. A... niektóre RIPy nie łykają skompresowanych plików TIFF (np. LZW) i musimy się bujać z pełnymi TIFFami, które ważą tony megabajtów. Reklamy zazwyczaj drukowaliśmy z JPGów, ale "ładne" zdjecia szły z TIFFów.

Pamiętajmy też, że przy różnych wielkościach docelowych operator może ustawić różne profile i różne rozdzielczości druku.
Np. Reprodukcje foto w super jakości (do 1m2) można drukować np. 1440ppi (ale tylko na papierze foto).
Np. Normalne reprodukcje w dobrej jakości (do 2-3m2) drukuje się w 720ppi (papier, folia)
Np. Wydruki reklamowe, duże zdjęcia (do 10m2) drukuje się w 540ppi (papier, folia) - najczęściej używana chyba.
Np. Wydruki wielkoformatowe (powyżej 10m2) drukuje się w 360ppi (baner, mesh, papier billboardowy blueback).

To tyle na początek ;P

[Robteek]

Ha ! dlatego napisałem, że wszystko zależy od firmy i jej maszyn,.
A z mojego doświadczenia nigdy nic się do końca z JPEG nie udało, dlatego od kilku lat tylko EPS i TIFF a ostatnio
w jednej firmie tylko PDF  bo EPS-y również potrafiły się posypać.
Tak naprawdę to w firmach z którymi współpracuję są graficy, którzy za każdym razem otwierają pliki na swoich
komputerach i na swoich profilach ponownie zapisują i w tedy jest OK.